استلام
الحجر
141- Hacer-i Esved'i
istilam Etmek
أنبأ عمران
بن موسى
البصري قال
حدثنا عبد الوارث
قال حدثنا
أيوب عن نافع
عن بن عمر قال
ما تركت
استلام الحجر
في رخاء ولا
شدة منذ رأيت
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم يستلمه
[-: 3903 :-] ibn Ömer der ki:
Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in Hacer-i Esved'i istilam ettiğini gördükten
sonra, ben de, ne zor zamanımda ne de rahat" olduğum zamanlarda istilamı
terk etmedim.
3913'te gelecektir. - Mücteba:
5/232; Tuhfe: 7596
Diğer tahric: Buhari
(1606), Müslim 1268 (245, 246). Ahmed, Müsned (4463), İbn Hibban (3824).
تقبيل
الحجر
142- Hacer-i Esved'i
Öpmek
أنبأ سعيد بن
يعقوب
الطالقاني
قال حدثنا
حماد بن زيد
عن عاصم عن
عبد الله بن
سرجس قال دنا
عمر من الحجر
فقبله فقال
أعلم إنك لحجر
لا تضر ولا
تنفع ولولا
أني رأيت رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
قبلك ما قبلتك
[-: 3904 :-] Abdullah b. Sercis
anlatıyor: Hz. Ömer, Hacer-i Esved'i öpüp: "Senin, ne zarar, ne de fayda
sağlayamayan bir taş olduğunu biliyorum. Eğer, Resulullah (sallallahu aleyhi ve
sellem)'in seni öptüğünü görmeseydim asla öpmezdim" dedi.
3905, 3906, 3907,
3908'te gelecektir. - Tuhfe: 10486
Diğer tahric: Buhari
(1597, 1605, 1610), Müslim 1270 (248, 249, 250, 251), Ebu Davud (1873, 1887),
İbn Mace (2943, 2952), Tirmizi (860), Ahmed, Müsned (99), İbn Hibban (2821).
أنبأ عيسى بن
إبراهيم بن
مثرود المصري
قال بن وهب
قال أخبرني
يونس وعمرو بن
الحارث عن بن
شهاب عن سالم
أن أباه حدثه
قال قبل عمر
الحجر ثم قال
أما والله لقد
علمت أنك حجر
ولولا أني
رأيت رسول
الله صلى الله
عليه وسلم يقبلك
ما قبلتك قال
عمرو وحدثني
مثلها زيد بن
أسلم عن أبيه
[-: 3905 :-] Salim, babasından
bildiriyor: Hz. Ömer, Hacer-i Esved'i öptükten sonra: "Valiahi! Senin,
sadece bir taş olduğunu biliyorum. Eğer, Resulullah (sallallahu aleyhi ve
sellem)'in seni öptüğünü görmeseydim asla öpmezdim" dedi. Amr der ki: Zeyd
b. Eslem, babasından bana aynı hadisi nakletti.
Tuhfe: 10524
أنبأ إسحاق
بن إبراهيم
قال أنبأ عيسى
بن يونس وجرير
عن الأعمش عن
إبراهيم عن
عابس بن ربيعة
قال رأيت عمر
جاء إلى الحجر
فقال إني أعلم
أنك لحجر ولولا
أني رأيت رسول
الله صلى الله
عليه وسلم يقبلك
ما قبلتك ثم
دنا منه فقبله
[-: 3906 :-] Abis b. Rabia
bildiriyor: Hz. Ömer'in, Hacer-j Esved'in yanına gelip:
"Senin, bir taş
olduğunu biliyorum. Eğer Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'in seni öptüğünü
görmeseydim asla öpmezdim" diyerek yaklaşıp öptüğünü gördüm.
Mücteba: 5/227; Tuhfe:
10473
Diğer tahric: Buhari
(1597, 1605, 1610), Müslim 1270 (248, 249, 250, 251), Ebu Davud (1873, 1887),
İbn Mace (2943, 2952), Tirmizi (860), Ahmed, Müsned (99), İbn Hibban (2821).
أنبأ محمود
بن غيلان قال
حدثنا وكيع
قال حدثنا
سفيان هو
الثوري عن
إبراهيم بن
عبد الأعلى عن
سويد بن غفلة
أن عمر قبل
الحجر والتزمه
وقال رأيت أبا
القاسم صلى
الله عليه
وسلم بك حفيا
[-: 3907 :-] Suveyd b. Gafele der ki:
Hz. Ömer, Hacer-i Esved'i öpüp el sürerek:
"Ebu'I-Kasım'ın
(sallallahu aleyhi ve sellem) sana hürmet ettiğini gördüm" dedi.
Mücteba: 5/226; Tuhfe:
10460
Diğer tahric: Buhari
(1597, 1605, 1610), Müslim 1270 (248, 249, 250, 251), Ebu Davud (1873, 1887),
İbn Mace (2943, 2952), Tirmizi (860), Ahmed, Müsned (99), İbn Hibban (2821).
كم
يقبله
143- Hacer-i Esved Kaç
Defa Öpülür?
أنبأ عمرو بن
عثمان الحمصي
قال حدثنا
الوليد هو بن
مسلم عن حنظلة
هو بن أبي
سفيان قال
رأيت طاوسا
وهو بن كيسان
يمر بالركن
فإن وجد عليه
زحاما مر ولم
يزاحم وإن رآه
خاليا قبله
ثلاثا ثم قال
رأيت بن عباس
فعل مثل ذلك
ثم قال بن
عباس رأيت عمر
بن الخطاب فعل
مثل ذلك ثم
قال إنك حجر لا
ينفع ولا يضر
ولولا أني
رأيت رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
قبلك ما قبلتك
ثم قال عمر
رأيت رسول
الله صلى الله
عليه وسلم فعل
مثل ذلك
[-: 3908 :-] Hanzala anlatıyor: Tavus
b. Keysan\ Hacer'ül-Esved'i ziyaret ederken gördüm, kalabalıksa geçer gider,
tenha ise üç sefer öperdi ve: "ibn Abbas'ı gördüm aynen böyle
yapıyordu" derdi. ibn Abbasta, Hz. Ömer'in böyle yaptığını gördüğünü ve:
"Sen faydası ve zararı olmayan bir taşsın. Nebi (sallallahu aleyhi ve
sellem)'in seni öptüğünü görmüş olmasaydımı seni asla öpmezdim" dediğini
söyledi. Sonraı Hz. Ömer ekledi: "Resulullah (sallallahu aleyhi ve
sellem)'in böyle yaptığını gördüm."
Mücteba: 5/227; Tuhfe:
10503
Diğer tahric: Buhari (1597,
1605, 1610), Müslim 1270 (248, 249, 250, 251), Ebu Davud (1873, 1887), İbn Mace
(2943, 2952), Tirmizi (860), Ahmed, Müsned (99), İbn Hibban (2821).